نحوه کاشت، داشت و برداشت آویشن

نحوه کاشت، داشت و برداشت آویشن

نحوه کاشت، داشت و برداشت آویشن دراین مقاله ارائه می گردد. آویشن یکی از مهم ترین گیاهان دارویی در جهان و ایران است. آویشن در ایران دارای گونه های متعددی است. آویشن مصارف دارویی و غیر دارویی فراوانی دارد.

نحوه کاشت آویشن

آویشن یک گیاه چند ساله (چهار تا شش) است. بنابراین داشتن تناوب مناسب کاشت برای آویشن مهم است. آویش را باید با گیاهانی در تناوب قرار داد که دوره رویشی کوتاهی داشته باشند. بنابراین گیاهان وجینی برای تناوب با آویشن مناسب هستند. گیاهان ریشه ای به علت شیوع بیماری‌ها مناسب نیستند.

کاشت آویشن به وسیله بذر یا به صورت رویشی امکان دارد. کاشت بذر یا به صورت مستقیم و یا به صورت خزانه انجام می شود. زمان مناسب برای کشت مستقیم بذر، فروردین ماه است. کشت بذر در خزانه در نیمه دوم اسفند ماه انجام می شود. تکثیر رویشی آویشن به وسیله تقسیم بوته است. برای این منظور از بوته‌های دو ساله و سالم استفاده می گردد. بوته های آویشن را به دو یا سه قسمت تقسیم کرده و در زمین اصلی می کارند. زمان کاشت آویشن فصل پائیز یا بهار است.

آویشن به خاک‌هایی با بافت سبک نیازمند است. به خاکی با ضخامت زراعی زیاد و حاوی ترکیبات کلسیم نیاز دارد. خاک می بایست دارای تهویه مناسب باشد. در عملیات کاشت آویشن به کودهای حیوانی کاملا پوسیده نیاز است. پی اچ مناسب خاک برای کاشت آویشن بین چهار تا هشت است.

نحوه داشت آویشن

آویشن به شرایط آب و هوایی گرم و روزهای آفتابی با نور کافی نیاز دارد. آویشن نسبت به کم آبی متحمل بوده و هوای خشک را می پسندد. بنابر این در مناطق آفتابی، در دامنه‌های جنوبی تپه‌ها کاشته می شود. آبیاری منظم و به اندازه برای آویشن لازم است. رطوبت و آبیاری زیاد برای رویش آویشن مناسب نیست. بلکه کیفیت و کمیت اسانس آویشن را کاهش می دهد.

وجود علف های هرز باعث کاهش عملکرد می گردد. بنابراین وجین علف‌های هرز از ضرورت‌های داشت آویشن است. وجین علف های هرز به صورت دستی و یا مکانیکی انجام می شود. برای تکمیل عملیات داشت آویشن، باید از علف کش‌های مناسب استفاده کرد.

نحوه برداشت آویشن

در نخستین سال، آویشن فقط یک بار برداشت می شود. در سال های بعدی دو یا حتی سه مرتبه برداشت انجام می شود. ساقه های آویشن باید از فاصله ۱۰ تا ۱۵ سانتی متری از سطح زمین برداشت شوند. برداشت اندام های هوایی در روزهای گرم و آفتابی به تولید اسانس بیشتری منجر می گردد. نخستین برداشت در ابتدای گل دهی یا تقریباً اواسط بهار است. دومین برداشت آویشن در اواسط تابستان و سومین و آخرین برداشت آویشن در میانه پاییز انجام می شود.

‌